ویژگی های بازالت های کواترنری منطقه بیجار در امتداد گسل زاگرس

منطقه مورد بررسی یکی از جوان ترین جریان های آتشفشانی واقع در زون ساختاری سنندج- سیرجان و در امتداد خطی شمال باختری- جنوب خاوری در راستای گسل زاگرس است. ترکیب کلی سنگ های منطقه بازیک و شامل اولیوین بازالت، پیروکسن بازالت، تراکی بازالت بیشتر با ماهیت آلکالن است. وجود گزنولیت های گنایسی و گزنوکریست های کوارتز نشانگر آلایش پوسته ای این سنگ هاست. نمودار تغییرات عناصر کمیاب در برابر di نشان می دهد که در تشکیل سنگ های منطقه فرایند تفریق مؤثر بوده است و پراکندگی های موجود در نمودارها وابسته به پدیده آلایش ماگما با پوسته است. غنی شدگی این سنگ ها از lil نشان می دهد که افزون بر پدیده تفریق ماگمایی، فرایندهای دیگری شامل اختلاط ماگمایی و آلودگی پوسته ای نیز در پتروژنز سنگ های منطقه دخالت داشته است. شیب منفی نمودار عناصر ree، تفاوت الگوی سنگ های منطقه با الگوی بازالت های مورب، شباهت الگوی عناصر کم تحرک مثل y,yb,sr با الگوی بازالت های آلکالن oib، همچنین ترکیب آلکالن سنگ های منطقه گویای این است که ماگمای سازنده بازالت ها از ذوب بخشی درجه پایین یک گوشته به نسبت غنی شده سرچشمه گرفته است.